Όπως και στο Τι έχουν δουν τα μάτια μου και σε αυτή την ταινία του Θόδωρου Μαραγκού, η εφημερίδα σχολιάζει το ηθικοπλαστικό μήνυμα της ταινίας και, αυτή τη φορά, προσπαθεί να παίξει ένα ρόλο αδέκαστου κριτή, κήνσορα, τα-άπλυτα-στη-φόρα-με-λαϊκό-γυμνό ή κάτι παρόμοιο. Αλλά πότε έγινε αυτό στην Ελλάδα, εκτός από τη φαντασία όσων νομίζουν ότι ο Τύπος πρέπει να είναι και λίγο Ρομπέν των Δασών;