φανταστικά μμε

...και λοιπές περιπτώσεις

Μερικά άτακτα, αταξινόμητα, παρωδιακά και άλλα μικρά δείγματα.

Στο Εδώ και τώρα αγγούρια (1982) πρωταγωνιστεί δημοσιογράφος του Συγκροτήματος Λαυράκη και η εφημερίδα Τα Παλαιά. Έφτιαξαν δηλαδή πραγματική πινακίδα;

Το ίδιο(;) φαίνεται να έκαναν και στη βιντεοταινία Μην το παίζεις υπουργέ, ξανά με τον Σωτήρη Μουστάκα, πηγαίνοντας ακόμη πιο πίσω στο παρελθόν, στην Προχθεσινή.

Τα αστεία του Σεφερλή στη Σαπουνόπετρα είναι σεφερλιδικά, οπότε δεν θα μπορούσε να λείπει η εφημερίδα Το Βλήμα, με τη γραμματοσειρά του λογοτύπου του Βήματος και τον δαιμόνιο ρεπόρτερ Άλκη Παναγιωτίδη να μπαίνει στα γραφεία, η είσοδος των οποίων με αυτό το παρτεράκι έχει μια πολύ μακρινή ομοιότητα στο πολύ πιο συμμαζεμένο με τα γραφεία στη Μιχαλακοπούλου, αν και βέβαια η ταινία είναι παλιότερη.

Τέλος, η Le Matin που δεν είναι φανταστικό φύλλο, αλλά θα το συμπεριλάβω γιατί είναι μια σπάνια και σωστά φτιαγμένη λεπτομέρεια.

Αυτό το δείγμα από το προωθητικό υλικό για το Κόκκινο Ποτάμι στην αρχή μου είχε φανεί φανταστικό. Αλλά μια μικρή έρευνα έδειξε ότι ο Ιωάννης Παπαζήσης διαβάζει έκπληκτος το πραγματικό φύλλο -αναπαραγωγή, έστω, αλλά ήταν ακριβώς έτσι- της παριζιάνικης Le Matin της 28ης Ιουλίου 1914 με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου!